Naar huis...

Voor mijn gevoel is het verslag niet compleet zonder een verslag van de laatste 2 dagen. Dus om deze vakantie/periode goed af te sluiten heb ik besloten alsnog het verslag te maken.

Maandag 21 september 2009

Maandag begint om 5 uur met het telefoontje van mijn zus dat het niet goed gaat met mijn moeder. We hoeven nog niet terug naar Nederland maar de komende 2 uur gaan het uitmaken. Je hart zit in je keel. Het telefoontje van gisteravond dat mijn moeder opgenomen is maakt al dat je alert ben maar dit was toch een enorme klap. Want het ging goed en het was 'maar' een uitdroging waar ze natuurlijk gewoon boven op kan komen.

De komende uren kruipen voorbij.... in de badkamer nog naar Petra gebeld om Jaydin niet wakker te maken. Weer in bed gaan liggen en wachten....tot het volgende telefoontje met de boodschap dat we terug moeten. Het gaat slecht en waarschijnlijk haalt ze de avond niet. Dan komt alles in een stroomversnelling maar ook weer niet. De alarmcentrale bellen, hotel cancelen, geen bereik hebben, telefoonnummer van het hotel doorgeven................elke telefoontje je het leplazerus schrikken en uiteindelijk om half 10 het telefoontje dat mijn moeder is overleden. Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet, Jaydin die roept 'Mama huilen' 'Traan weg', alles is heel onwerkelijk. Binnen 4 en half uur van het ene uiterste naar het andere...je ben ineens je moeder kwijt.... je bent dan erg ver weg..............

De alarmcentrale had al een vlucht terug geregeld voor de volgende dag met Continental Airlines vanuit Portland...met tussenlanding op Newark (New York). Dus we gaan op weg naar Portland. De koffers zijn voor een groot deel al ingepakt (dat doe je in een roes). Om 11 uur checken we uit, een nacht cancelen en de nieuwsgierige receptionist uitleggen waarom er vanmorgen zoveel gebeld is naar kamer 506. Hij wenst ons veel sterkte en een safe trip home. Bij Target even een koffer ( want we hebben inmiddels wel ontzettend veel spullen die mee terug moeten) zoeken maar we slagen niet. Ondertussen nog een telefoontje met thuis, huilen en dan weer verder. De knop omzetten heet zoiets :-(. In Redmond gaan we alsnog bij de walmart op zoek naar een koffer. Heel onwerkelijk om daar rond te lopen, boodschappen te doen terwijl eigenlijk je wereld op zijn kop staat.

De rit naar Portland gaat langs Mount Hood en het plaatsje Welches waar de we volgende dag eigenlijk naartoe zouden gaan. De omgeving is schitterend en ook hier hadden we het vast naar ons zin gehad. In Sandy nog even broodjes gehaald bij de Safeway....alhoewel ik niets door mijn keel kan krijgen. Een uur later komen we in Portland aan bij het Quality Inn waar we de vakantie ook gestart zijn. Het is ontzettend warm, een heel verschil met het begin. Maar wat maakt het eigenlijk nog uit. We pakken verder in en gaan uiteindlijk op zoek naar een restaurantje om nog wat te eten ... want Jaydin heeft gewoon honger ..... het wordt na een uur zoeken ( er is echt niets in de buurt) een Red Robin de staatsgrens over...in Vancouver, Washington. Het wordt pasta en een hamburger ....Jaydin vindt het heerlijk maar mijn bord blijft gevuld.

Terug in het hotel snel naar bed want we moeten om half 5 op. De vlucht gaat om half 8. Slapen kan ik niet en ik sms onder de dekens ( om de Rene en Jaydin maar niet wakker te maken) met Petra die inmiddels met de begrafenisondernemer alles aan het regelen is. Hoe ver weg zijn we dan van elkaar verwijderd..............

Dinsdag 22 september

Om half 5 gaat de wekker. Jaydin is uit zijn hum want het is veelste vroeg. Ik heb niet geslapen dus ook niet echt op mijn best......hoeft gelukkig ook niet gezien de omstandigheden en Rene doet zijn ding. Verdwaasd en als in een roes. We pakken alles in de auto en gaan naar het vliegveld. Het is maar 5 minuten rijden. We leveren de auto in en beginnen aan onze terugreis met 4 koffers, weekendbed en een heleboel handbagage.

Het inchecken gaat goed; we worden heel netjes geholpen door een medewerker van Continental. Continental Airlines is echt aan te raden! Prima service, goed eten, vlucht op tijd.......Ja gek zelfs op zo'n moment kan je dit wel waarderen of misschien juist nu.

De controle verloopt niet zo soepel omdat ik vergeten was al het drinken uit de bagage te halen. Maar iedereen blijft heel vriendelijk en ik moet even mee met de beveiligingsmevrouw die een extra controle uitvoert. Ik moet echter ontzettend huilen, ja dat kan je dan er net niet bij hebben. Ik moet natuurlijk vertellen waarom ik moet huilen.......'My mom has just died so I am very emotional' .....dat was dan de eerste keer dat ik het hardop zei.............meer tranen natuurlijk. Ik krijg veel tissues en een knuffel..........ach het is zoals het is........

Dan wachten totdat we kunnen instappen......de vlucht van 4 en half uur verloopt goed. Jaydin vermaakt zich met cars ...... en met een chinees vriendinnetje van zijn leeftijd die voor ons zit.......ze geven elkaar High Five en Jaydin roept de hele tijd 'meisjuh'...........hij doet het prima.
We landen op Newark waar we na een uur al weer kunnen instappen voor de volgende vlucht. Hier zitten we economy plus met veel ruimte. De komende 6 en half uur kruipen voorbij maar ook nu gaat het goed. En dan eindelijk is Amsterdam in zicht. Koffers pakken en dan naar mijn zus...........en mijn moeder :-(

Naar huis.....

Helaas is de vakantie wegens omstandigheden afgebroken en zijn we op weg naar huis. Omdat dit weblog openbaar is zal ik niet verder in details treden.

Groetjes

Ellen Rene en Jaydin

Bend - Sisters - Bend

We besluiten vandaag naar Sisters te gaan, een klein cowboy plaatsje hier een half uur vandaan. Er is een streetfestival en dat is gewoon wel grappig om mee temaken. Na het heerlijke ontbijt in het hotel gaan we op weg. Na een half uurtje komen we aan. Het festival is net zo klein als het stadje zelf :-) Bij een van de kraampjes zijn er allerlei mutsen te krijgen in de vorm van een dier.Als de verkoopster hoort dat weuit Nederland komen biedt zijeen muts gratis aan mits wij een foto maken van Jaydin met muts in Nederland en haar mailen ( ze is bezig met een fotocollage van de wereldwijde verspreiding van de mutsen, gewoon voor reklame dus). Wij vinden het prima en Jaydin kiest een whale uit. In tegenstelling tot wat er op de foto te zien is.

Verder is er een leuke winkelstraat waar we zeker een uur zoet zijn en nog een donut eten bij de Bakery ( die achteraf niet echt schoon was). We wilde vandaag de Mc Kenzie Pass Scenic Route erbij pakken maar zien daar vanaf. De rest van de dag is van Jaydin. De fotoserie bestaat dan ook voornamelijk uit Jaydin :-)We willen het rijden dus echt beperken en gaan terug naar het hotel waar we een duik nemen in het zwembad. Daarna gaan we naar Working Wonders Children museum.......een inniemienie in vergelijking met die van Portland maar voor Jaydin maakt het allemaal niet uit als hij maar kan spelen. Hier ontmoeten we een Amerikaanse die Nederlands spreekt. Haar ouders zijn Nederlands en wonen in Friesland. Zij is tijdens een business trip hier in Amerika geboren. Leuk!

Buiten het museum wat zich bevindt in the old mill district eten we nog een ijsje bij Ben & Jerry's om vervolgens weer terug te gaan naar het hotel. Eendjes voeren, lekker spelen....al met al een lekker rustig dagje. Voordat we gaan eten doen we nog wat boodschappen bij Traders Joe, een all organic supermarkt. Jaydin krijgt nog een lollie van een meisje die er 3 had verzameld dus ze wilde wel delen. We eten bij applebees een enorme salade, de riblets en een corn dog. Oh ja en de appetizer platter. Na het eten hebben we een koffie gehaald bij Dutch Brothers Coffee voor een oerhollandse sterke bak, sorry maar geef mij maar Starbucks. Morgen staan nu echt Newberry en Higt Desert museum op het programma.

Bend, Smith Rock State Park e.a.

Vanmorgen begonnen we onze dag met een free ontbijt van het hotel; een hot breakfast. Dit betekent veel ei, bacon, pancakes, fruit m.a.w veel keus. Jaydin vindt de yoghurt het lekkerste en moet niets van de american pancakes hebben. We doen lekker rustig aan. Rene probeert nog een bestelling te plaatsen bij Summit ( auto onderdelen zaak) maar we hebben ons vergist in de leveringsdatum dus dat lukt helaas niet. Aan het einde van de ochtend gaan we richting Redmond waar we bij Safeway wat drinken halen en verder gaan(de tomtom is even de weg kwijt ) naar Smith Rock State Park. Hier waan je je even in de desert van Arizona met de grote rotspartijen. Het weer werkt daar natuurlijk ook wel aan mee, het is zonnig en ongeveer 24 C.

We makenhier geen wandeling, het is een behoorlijk stuk naar beneden ( en weer naar boven) dus na een uurtje of wat vertrekken we weer richting Redmond om bij de Walmart ( een supercenter) weer even te shoppen. Dit blijft gewoon leuk om te doen 'shop till you drop'. Langs de highway zien we nog even wat oldtimers te koop staan, altijd leuk om te kijken.

Terug in Bend eten we een ongezond broodje bij Wendy's (dievan de vierkante hamburgers). Jaydin had iedereen in zijn zak bij de Wendy's, een politieagent, een meisje ( zo noemt hijiedereen die er een beetje jonger uitziet dan 25), zwaait naar iemand die buiten aan het wachten is. En dan natuurlijk bye bye meisje, zwaaien en een big smile. Iemand zei zelfs '' he is a lady's man' Zijn bijnaam is inmiddels 'Cutie' en vandaag spant toch wel de kroon....waarschijnlijk omdat we hier wat meer mensen tegen komen :-). Ja misschien denken jullie nu wel daar heb je d'r weer maar wij blijven het wel leuk vinden en het tekent wel een beetje deze vakantie.

Verder hebben we onze tijd doorgebracht op de kamer. Om 5 uur zijn we in the Old Mill District gaan kijken..een openlucht winkelcentrum. Hier nog wat gekocht bij Bath and Body en bij Allyson Kitchen. Het zijnover het algemeen luxe zaken en we zijn snel uitgekeken. Het is kwart over 6 en we gaan eten bij Izzie's een 'all you can eat' buffet , vlakbij het hotel.Jaydin is inmiddels erg moe en na het eten gaan we snel naar het hotel en leggen hem op bed.

Hij is inmiddels 'out of order', we hebben zelfs de tv aan :-). Ondertussen draaien we een was want de koffer met schone kleren is inmiddels bijna leeg.

Morgen gaan we naar Newberry National Monument en misschien naar het High Desert Museum. Waarschijnlijk gaan we John Day Fossil skippen. We zien wel.

Ps. ik wil iedereen ook wel even bedanken voor de reacties. Het is leuk om te lezen dat we gevolgd worden :-)

Op weg naar Bend versus Bend, Oregon

Vannacht was het nog kouder dan vorige nacht. In Crater Lake vriest het elke nacht dus daar zullen we ook wel wat van meegepikt hebben. Om 8 uur is het weer wakker worden, alles inpakken en uitchecken. Vandaag gaan we naar Bend. Om half 10 zitten we in de auto. Na een kwartier komen we nog een trail tegen naar deNational Creekfalls. Het bord geeft 800 meter aan maar halverwege de trail merken we dat het toch wat langer is. Ik wacht met Jaydin dus halverwege en Rene loopt verder naar beneden. Voor de ukster was het tochte lang..tenminste dat vinden wij, meneer zelf denkt daar heel anders over. Wel lekker zo'n wandeling.

Dan weer op weg. De tomtom vertrouwen we niet meer die geeft rare tijden aan, volgens de tomtom rijd je een uur terwijl je in werkelijkheid een half uur onderweg bent. We nemen vandaag in ieder geval de snelste route naar Bend......ook om het rijden wat te verminderen voor Jaydin. Dus geen scenic route al blijft het hier geweldig rijden. In Crescent tanken we en kopen broodjes bij subway die we later in Sunriverop een parkeerplaats bij een bibliotheek :-)opeten. Uiteindelijk komen we om half 2 aan bij ons hotel Shilo Inn and Suites waar we de komende 4 nachten verblijven. We kunnen nog niet inchecken want de kamer is nog niet schoon. Dus we shoppen wat bij een outletcenter, Rene koopt weer een broek en shirts......in downtown Bend lopen we wat ennemen we een frappucino, een spice pumpkin latte ..... de melk niet vergeten bij Starbucks......om vervolgens weer naar het hotel te gaan. Hier moeten we nog even wachten ( totaal een uur!!!!!) omdat we graag een kamerfirst floor (= begane grond) hebben en die was nog niet klaar. Het hotel is heel mooi, we hebben een ruime kamer, zitten langs de ricier, het tegenovergestelde van de afgelopen 2 nachten, we zijn weer in de bewoonde wereld. Maar nogmaals beide locaties hebben wat. Het is hier warm, 30 graden, een strakblauw hemel en de zon schijnt.......heerlijk.....we hebben qua weer niets te klagen!

We eten aan de overkant ( we gaan met de auto omdat er een drukke weg tussen ons hotel en het restaurant ligt) bij een chinees buffet restaurant , voor 25 dollar hebben we echt heerlijk gegeten, heel andere keuzesdan in Nederland ...mmmmhhhhh......het is weer eens iets anders dan steak enzo. Bend is een goede uitvalsbasis om allerlei zaken hier in de omgeving te gaan bekijken. Wat het morgen gaat worden.......ach..... dat zien we morgen!

Crater Lake National Park

Goh wat was het koud vannacht.........blijkbaar koelt het hier snacht behoorlijk af. We kwamen er ook nog achter dat we allebei de ramen in Jaydins kamer open hebben laten staan. Het arme ventje heeft het hartstikke koud gehad alhoewel hij niet wakker is geworden. Om 8 uur waren we wakker en na een broodje zijn we op weg naar Crater Lake National Park. Het park is hier niet ver vandaan; 25 mile. Crater Lake is een van de meest bekende kratermeren die zo's 6800 jaar geleden is ontstaan door ene vulkaanuitbarsting van Mount Mazama. Tijdens de uitbarsting is de bovenste 1500 meter weggevaagd. De uitbarsting was 42 x zwaarder dan die van Mount St Helens. De krater heeft een diameter van 10 km en is 600 meter diep.

We beginnen bij Rim Village, halen een koffie en ik koop alvast wat souvenirs. En dan gaan we de 53 km lange rim drive rijden met zijn verschillende vergezichten over het meer. Onze eerste stop is The Watchman overlook die een mooi uitzicht geeft over Wizard Island, een klein vulkanisch eiland in het meer. We passeren meerdere stops en maken schitterende foto's, hopen we :-). Het meer is diep blauw, de zon schijnt, het begint wat warmer te worden want bij de Rim Village was het nog wel erg koud. We zitten hier ook op 2165 meter hoogte. Langs de weg staan allemaal houten palen die in de winter de sneeuwschuivers de weg moeten wijzen, moet je nagaan hoeveel sneeuw hier valt. Onderweg slaapt Jaydin nog een paar minuten. Bij cloud cap overlook hebben we een mooi uitzicht op Phantom Ship island. Onze laatste stop in het park is Vidae Falls. Bij Mazama village kopen en eten we onze lunch en vertrekken weer richting Union Creek....helaas rijden we de verkeerde kant op en duurt het wat langer dan verwacht. Bij onze thuisbasis rijden we nog even naar Prospect waar de Mills Creek Falls te bewonderen zijn. Jaydin loopt de trail naar de waterval gewoon zelf, geweldig vindt hij dit en het water is helemaal zijn ding. De terug weg die omhoog loopt gaat echter anders en wil hij vaak getild worden.

Net 1 mile south van de resort is Natural Bridge... de Rogue river stroomt hie door een lava tube ( natural bridge) waar eens dus de lava doorheen stroomde, stroomt nu het water. Echt een geweldige trail.

Inmiddels is het 5 uur en gaan we terug naar de cabin......speeltijd voor Jaydin en daarna etuhhh bij Beckie's. We bestellen een roast beef sandwich, ground stirloin ( gehakt) en extra patat voor Jaydin. Jeh wat krijg je veel zeg...ze zijn niet zuinig zal ik maar zeggen....Jaydin eet met ons mee, een hap sla, een hap gehakt en ondertussen nog zijn patatjes. De huckleberry pie ( waar het restaurant dus om bekend staat) nemen we mee. Tijdens het eten knoopt een amerikaans echtpaar een gesprek aan...Ok... Jaydin spreekt ze aan .. ze komen uit Lake Tahoe en hebben heel wat te vertellen. Echt grappig hoor hoe makkelijk dat gaat. Na het eten nog een ijsje, een potje voetballen en dan gaat de kleine man naar bed. Wij hangen hier een beetje op de kamer. Het uploaden van de foto's gaat superlangzaam dus morgen in Bend probeer ik dat wel even in te halen.

Onderweg naar Union Creek, Crater Lake

We zitten nu in een cabin in Union Creek Resort in de middle of nowhere, 1 restaurant, een giftshop, een general store en dat is het wel. Over de cabin later meer. We beginnen de dag om 8 uur met regen en broodjes die door Rene en Jaydin zijn gehaald. Het was de bedoeling om vroeg te vertrekken maar ook vandaag zijn we wat vertraagd. Het is een rit van 5 uur naar Union Creek. We vertrekken om 10 uur uit La Kris Inn; het hotel is een echte aanrader, ruim, knus en superschoon!

De route 42 brengt ons eerst bij Roseburg waar we de interstate 5 nemen naar Grants Pass. Bij Roseburg tanken we wel eerst even en installeren de dvd speler voor Jaydin. Jaydin vindt autorijden leuk maar een 5 uur lange rit zonder echte stops is natuurlijk wel wat veel gevraagd. Cars doet het altijd goed. Om 13 uur komen we aan in Grants Pass. Inmiddels is het zeker 30 graden.We eten wat bij Taco Bell en gaan dan naar ons doel in deze stad .... sorry... Rene's doel.....Bob Drake Old Fords and Hotrod.....speciaal voor het project ( de Ford uit 1946) van Daan en Rene. Helaas heeft het project wat vertraging en kunnen we niet echt iets kopen. Rene koopt een operator's manual en de catalogus gaat mee. Dat wordt thuis veel bestellen. Jaydin ziet ondertussen nog een eight bal in de vitrine kast liggen en het eerste wat hij roept 'Daan' :-) (die is van eight balls) Om 14 uur gaan we weer verder en dan hebben we nog 2 uur voor de boeg. Na een uurtje gaat Cars weer op en wij genieten van de toch hele mooie route, the rogue river scenic byway naar onze eindbestemming. Om kwart over 4 komen we aan net als de film is afgelopen. Union Creek Resort is het dus voor de komende 2 nachten. De cabin ligt in een mooie omgeving midden in de bossen, 2 slaapkamers en een keuken.......echt heel leuk. Alleen is het een crime voor de timmermansoog....de cabin is uit het jaar nul en valt bijna uit elkaar zo oud en gammel is het. De bedden zijn klein, gelukkig hebben we 2 bedden dus we hebben allebei een bed anders past het niet. Rene zal met zijn voeten buitenboord slapen. Maar ach....het heeft wel wat.

Nadat we ons hebben geinstalleerd, Jaydin nog even van het trapje is afgekukeld (resultaat; een geschaafde neus, rood cq blauw oog , veel tranen en ijsblokje als afleiding) gaan we een rondje wandelen. We zitten op loopafstand van Rogue Gorge Head; the gorge is ontstaan doordat de holtes cq tunnels in de basalt lava zijn ingestort waarna de Rogue River verder zijn werk heeft gedaan. Ondertussen valt Jaydin nog even een tand door zijn lip, krijgt hij wat aandacht van een amerikaans echtpaar en krijgen wij nog de tip om natural bridge te bezoeken wat south van het resort ligt.

Bij het Beckie's Restaurant ( het enige restaurant in de buurt) eten we een tuna melt en een chicken fried steak ( snitzel van gehakt). Als toetje nemen we huckleberry pie met ijs. Morgen staat Crater Lake op het programma en het belooft een warme dag te worden met zon .

PS Foto's volgen later want de verbinding is hier niet al te best!

Oregon Coast deel 2

Rene is snot verkouden dat is synoniem aan een onrustige nacht. We zijn om 8 uur weer op, de zon schijnt en het is rond de 25 C. Volgens tomtom hebben we toch wel weer een lang rit voor de boeg. Maar eerst gaan we hier in Newport het Oregon Coast Aquarium bezoeken. We bekijken de vele vissen cq zeedieren die hier aan de kust te vinden zijn. Voor Jaydin is dit echt heel leuk. Er zijn touching pools waar je sommige dieren kan aanraken. De zeesterren zijn het leukst. Na anderhalf uur gaan we weer op weg. Alhoewel je makkelijk nog een paar uur jezelf kan vermaken.

Dit is wel een les van deze 2 dagen als je de kust goed wil bekijken en ervaren is het beter om een paar dagen langer de tijd te nemen; er zijn zoveel bezienswaardigheden.

Jaydin valt al weer snel in slaap... de volgende stop is bij Seal Rock.....er zijn hier geen zeeleeuwen tezienmaar het gaat om een enorme rots in het water en natuurlijk wederom schitterende beelden van de kust. De route bij Cape Perpetua en Yachats is een heel mooi stuk. Onderweg stoppen we nog om een broodje te eten en vervolgen onze weg. Bij Sea lion cave (ze rekenen 2 dollar entree met de kans dat er geen zeeleeuw te zien is, wij blijven dus buiten de cave) zijn er meerdere zeeleeuwen te spotten,hier word iktrouwens ook nog eens gestoken door een wesp...wat kan dat pijn doen zeg..

Het stuk tussen Florence en Coos bay gaat meer door het binnenland, zeker een mooie route maar minder spectaculair dan bij de kust .Je komt langs de sand dunes. Hier hebben we helaas geen tijd om te stoppen. We willen een beetje redelijk op tijd in het hotel zijn want in Bandon heb je een historic centerwat we nog willen bezoeken....zo gezegd zo gedaan om 3 uur komen we aan bij La Kriss Inn in Bandon. Echt zo'n klein hotel met 10 kamers, heel knus, we krijgen eengrotere kamer omdat we met Jaydin rondreizen. Nadat we gesettled zijn gaan we naar het old district van Bandon en kopen wat souvenirs, nederlandse dropen eet ik nog een clam chowder bij Tony's Crab shack.

Verder is het een klein plaatsje, we rijden nog wat rond, lopen nog even op het strand en zoeken naar een restaurantje. Uiteindelijk komen we uit bij Wheelhouse restaurant waar we seafood crepes eten.Het is het duurste restaurant tot nu toe. Nu lekker slapen want morgen hebben we een echt lange rit voor de boeg. De langste van heel de vakantie.

Jaydin Note: Jaydin doet het erg goed, daar waar zijn bed staat dat is zijn thuis op het moment.....en zolang wij natuurlijk maar in de buurt zijn en zijn waf en Elmo. Hij past zich netjes aan en het rijden vindt hijOK. Alhoewel we soms het laatste half uur van de rit het een en ander uit de kast moeten halen om hem af te leiden.Jaydin trekt behoorlijk de aandacht op zo'n dag, hij zwaait en lacht zodat hij vanzelf aangesproken wordt; is het niet de fietsende mevrouw onderweg dan is het wel een lokale visser in Bandon of een echtpaar aan een ander tafeltje in hetrestaurant. Bij het Aquarium had hij al weer een vriendje en ja als ouder moet je dan met de andere ouder praten. Aanspraak komen we deze vakantie niet te kort. Jaydin slaapt goed (mits wij even 10 minuten de kamer uitgaan als we een kamer hebben) en heeft hij zijn gebruikelijke gil en krab momenten met name als hij met iets moet stoppen wat hij erg leuk vindt... 'Speluhhh' of ' Watur kijken'....eigenlijk is hij net zoals thuis alleen in een mooiere omgeving :-)